A reproduction from a news article:
Displaced Tamil people are being daily abducted from camps in Vavuniya – Sri lanka by people who come in vans.
The displaced people (Nearly 300,000) who are kept in the temporary camps are trying to hide once the DOLPHIN VANS arrive inside the camp. There are at least 2 or 3 people are disappearing daily.
If anybody in the camps want to meet the relatives:
There are special tents outside the temporary camps to meet the relatives. They are not allowed to touch anybody as both parties have to stay 5 metre away form the fence. If they need to handover something (Biscuits, fruits, etc., they have to be thrown over the fence.
They have to live at least 3 years before everybody are re settled or eliminated completely with the current phase of execution of work / killing. Till then they have to try in a condition where food queue for more than hour, flooded tents, smelling tents, over flown lavatories, water shortage, chickenpox epidemic, hapatitis outbreak, hiding from the DOLPHIN VAN, etc.
Shall only cry for the inability to do anything to turn this around.
Who is there to stop these atrocities?
We can't go to the Indian Government as we are already orphans within our country.
Where to go? Whom to go?
If we still beleive we are human, we need to do somme thing for the Srilankan Tamils. If we feel that we are Indians, We need to raise our voice for the suffering Indian origins in Srilanka. If we belong to the Tamil race, we should fight for the Srilankan Tamils.
ReplyDeleteதங்கள் பதிவு தமிழினத்தின் குரலாக ஒலித்தமைக்கு நன்றியும் வணக்கங்களும்!
ReplyDeleteவலியும் ஆற்றாமையும் மிகுந்த இந்த சூழலில் சிலநூறு ஆண்டுகள் நிகழ்ந்த நம் இந்திய சுதந்திர போரையும், நம் பள்ளிக்கூட வரலாற்று பாடங்களில் இடம் பெறாத பெயரறியாத எண்ணற்ற நம் இந்திய விடுதலை வீரர்களையும், அவற்றால் நாம் இன்று பெற்றுள்ள பயனையும் நினைவு படுத்திக் கொள்கிறேன்! இலங்கையில் நாம் கண்ட, காணாத பல கொடும் மரணங்கள் மிகவிரைவில் ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் தமிழீழ கொடியினை ஏற்றப்போகும் அஸ்திவார செங்கற்களாகவே கொள்வோம் எனும் என் நம்பிக்கைதனை பகிர்ந்துகொள்கிறேன்! தமிழ் இலக்கியத்தில் புறநானூறுடன் இரண்டாயிரத்தின் ஈழப்போரும் தமிழர் வீரத்துக்கு சாண்றாக பதிவுபெறும் என திட்பமாக நம்புகிறேன்! நன்றி!
Dear Prabhu,
ReplyDeleteThe hopes are still alive. Each life sacrificed shall be one seed. It will give birth to number of seeds which shall become more trees and meet the desired goal.